هوش مصنوعی (Artificial Intelligence یا AI)، زمینه‌ای از علوم کامپیوتر است که به طراحی و توسعه‌ی سیستم‌های کامپیوتری که قادر به انجام کارهایی هستند که در ظاهر نیاز به هوش انسانی دارند، می‌پردازد. این سیستم‌ها از الگوریتم‌ها و مدل‌های ریاضی برای تحلیل داده‌ها، استخراج الگوها، اتخاذ تصمیم‌ها، و حل مسائل استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود، از جمله:

1. یادگیری ماشینی (Machine Learning): یک روش در AI که به سیستم‌ها اجازه می‌دهد با تجربه، بهبود پیدا کنند و بدون برنامه‌نویسی مستقیم دستورالعمل‌ها را از داده‌ها یاد بگیرند.

2. شبکه‌های عصبی (Neural Networks): مدل‌هایی که از ساختارهای الهام‌گرفته از ساختار مغز انسانی استفاده می‌کنند و برای یادگیری و تفسیر الگوها از داده‌ها به کار می‌روند.

3. پردازش زبان طبیعی (Natural Language Processing): مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و الگوریتم‌هایی که به کامپیوتر اجازه می‌دهند داده‌های زبانی انسانی را تفسیر کرده و با آنها تعامل کند.

4. بینایی کامپیوتری (Computer Vision): زیرزمینه‌ای از هوش مصنوعی که به کامپیوترها اجازه می‌دهد تصاویر و ویدئوها را تحلیل کرده و شی‌ها و الگوها را شناسایی کنند.

5. پردازش گفتار (Speech Processing): مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و الگوریتم‌هایی که به کامپیوتر اجازه می‌دهند گفتار انسانی را شناسایی، تفسیر و تولید کنند.

هدف اصلی هوش مصنوعی ایجاد سیستم‌هایی است که قادر به انجام کارهایی مثل تصمیم‌گیری، تشخیص الگو، تفسیر داده‌ها، و تعامل با محیط و انسان‌ها باشند، به طوری که به طور مشابه یا حتی بهتر از انسان‌ها عمل کنند.

هوش مصنوعی، با امکانات بی‌نظیر خود، به طور گسترده در انواع مختلفی از صنایع و حوزه‌های کاربردی، از بهداشت تا حمل و نقل و از مالی تا مهندسی، جایگاه خود را پیدا کرده است. تأثیرات این تکنولوژی بر آینده کارها و شغل‌ها به ابعاد گسترده‌ای خواهد بود.

یکی از اصلی‌ترین تأثیرات هوش مصنوعی بر آینده کارها، ایجاد شغل‌های جدید است. با پیشرفت هوش مصنوعی و استفاده‌های مختلف آن مانند یادگیری ماشینی، رباتیک، و تحلیل داده‌ها، فرصت‌های شغلی جدیدی در زمینه‌هایی مانند توسعه نرم‌افزارهای هوشمند، مدیریت داده، مهندسی رباتیک و ... ایجاد می‌شود.

همچنین، هوش مصنوعی تأثیرات قابل توجهی بر نیروی کار انسانی دارد. برخی از وظایف تکراری و مکانیکی به طور متداول توسط روبات‌ها و سیستم‌های هوشمند انجام می‌شوند که موجب افزایش بهره‌وری و کاهش خطا می‌شود. این موضوع می‌تواند منجر به تغییراتی در تقاضای بازار کار شود و نیازمندی‌های مختلفی را برای مهارت‌ها و توانمندی‌های جدید ایجاد کند.

با این وجود، با تمامی این تغییرات، نکته مهم این است که هوش مصنوعی نیازمندی به آموزش و بازآموزی مداوم کارگران است. آموزش مهارت‌های جدید و انعطاف‌پذیری در برابر تکنولوژی‌های جدید می‌تواند به کارگران کمک کند تا در بازار کار رقابت‌پذیر بمانند و از فرصت‌های شغلی جدید بهره‌مند شوند.

در نهایت، هوش مصنوعی به عنوان یکی از پیشرفت‌های اساسی فناوری، تأثیرات قابل‌توجهی بر آینده کارها و شغل‌ها خواهد داشت که نیازمندی‌های جدیدی را برای مهارت‌ها و توانمندی‌های کارگران ایجاد می‌کند و به وجود آورنده‌ی فرصت‌های جدیدی در بازار کار می‌باشد.